Lubrza (niem. Waldberg, wys. 666 m n.p.m.) to jedno z najatrakcyjniejszych miejsc w Górach Kaczawskich. Masyw w Grzbiecie Wschodnim z wyjątkowej urody szczytami i grzbietami.

Na północnym zachodzie wyrasta Grodzik, na południowym zachodzie Diablak (niem. Teufelskanzel - niewłaściwie nazywany Lubrzańską Amboną), poniżej Czerwona Skała (niem. Rabenstein – niewłaściwie na niektórych mapach nazywana Diablakiem) i Karczmisko (niem. Kretschamstein).

Zbudowana  z metatrachitów o jasnoróżowej barwie otoczonych przez ordowickie fyllity z kwarcytami. W niższych partiach ze staropalezoicznych łupków zieleńcowych.

Czerwona Skała, dawniej nazywana Kruczą Skałą (niem. Rabenstein), znajduje się przy żółtym szlaku z Mysłowa do Płoniny. Ma formę baszty skalnej o wys. ok. 10 m z 4-metrowym niższym stopniem ze śladami eksploatacji w formie 2-metrowego podcięcia. U podnóża zalega rumosz skalny będący pozostałością po wspomnianej eksploatacji. Zbudowana jest z keratofirów barwy ciemnobrązowej (ciemnofioletowej). W przeszłości pomnik przyrody.

Diablak  (niem. Teufelkanzel ) znajduje się pod szczytem Lubrzy, na drodze zejściowej do żółtego szlaku. Jest częścią grupy skał - powyżej Czerwonej Skały i Karczmiska poniżej. Na mapach mylnie jest nazywany Lubrzańską Amboną. Zbudowany jest z kersantytów (czasem mowa jest o riolitoidach). Od północy na szczyt prowadzą stalowe klamry, choć wejście nie należy do bezpiecznych.

Karczmisko (niem. Kretschamstein 485 m n.p.m.) to dwa masywy połączone siodłem, będącym znakomitym miejscem odpoczynku  i wyjścia na oba wierzchołki. Łączna długość obu skał to ponad 70 m. W przeszłości pomnik przyrody.

Najbardziej atrakcyjnym szczytem masywu Lubrzy w Grzbiecie Wschodnim jest Grodzik (niem. Burgberg, wys. 615 m n.p.m.) zbudowany jest ze staropalezoicznych łupków zieleńcowych przechodzących w ryolity.

Urokliwe skałki w części południowej tworzące kilkumetrowe urwiska nadają drapieżności łagodnemu szczytowi od strony północnej. Od północy także łatwo dojść na szczyt, bez konieczności wdrapywania się z łąk południowych.

Na północnym zboczu Grodzika, w niewielkim lasku, znajduje się piękna skała ryodacytowa.

Na łąkach górują ruiny wiatraka holenderskiego.

Źródła:

„Słownik geografii turystycznej Sudetów – Góry Kaczawskie” pod red. M. Staffy.

Andrzej Traczyk, Marek Kasprzak, „Skałki keratofirowe okolic Kaczorowa w Górach Kaczawskich”, „Przyroda Sudetów” t. 12” z 2009 r